An Assessment of Neoliberal Coups: the 1973 Chilean Military Coup and the 1980 Turkish Military Coup
https://doi.org/10.24833/2782-7062-2022-1-1-8-28
Аннотация
The article attempts to identify the changes caused by military coups, one of the means of spreading neoliberal ideology, on the political economy of countries and discusses the place of the US hegemony in this context. The influence of armies on the political economy of countries is examined based on the examples of the Chilean military coup of 1973 and the Turkish military coup of 1980, and the place of the army element in the histories of these countries is discussed. Even if a hegemon power has enough economic, military and political power to intervene directly, it can use less costly and more legitimate tools for indirect intervention than a direct one. The policy of instrumentalizing local military forces and exporting neoliberalism to countries, which the US hegemony preferred to apply in the Cold War era and generally in the last quarter of the 20th century, is clearly seen in the examples of Chile and Turkey. Therefore, the main topic of this study is the use of armies as a tool by the neoliberal hegemon USA, and it argues that the military coups of Chile and Turkey were indirect foreign interventions, and that they were the products of the US hegemony as events that served to declare the victory of neoliberalism.
Список литературы
1. Aknur, M., & Durakçay, F. A. (2019). Latin Amerika’da Demokratikleşme. C. U. Oğuz, S. Atvur, & R. İzol içinde, 21.Yüzyılda Latin Amerika, 45–80. Seçkin Yayınları. DOI: 10.30784/epfad.811206
2. Alkan, H. (1998). Türkiye’de İşadamı Örgütleri ve Devlet. Birikim, 114, 43–62.
3. Anderson, P. (1976). The Antinomies of Antonio Gramsci. New Left Review, 1(100) November-December, 5–78.
4. Aren, S. (1986). 24 Ocak Programları ve Alternatifleri. İşbitiren Ekonomi/Liberalizm, Devlet Müdahalesi ve 24 Ocak. içinde Bilim ve Sanat Yayınları.
5. Arrighi, G. (March-April 2005). Hegemony Unravelling. New Left Review, 32, 23-80.
6. Arrighi, G. (May-June 2005). Hegemony unravelling 2. New Left Review, 33, 83-116.
7. Bahçe, S., & Eres, B. (2019). İktisadi Yapılar, Türkiye ve Değişim. F. Alpkaya, & B. Duru içinde, 1920’den Günümüze Türkiye’de Toplumsal Yapı ve Değişim, 5.baskı, 17-70. Phoenix Yayınları.
8. Başkaya, F. (1986). Türkiye Ekonomisinde İki Bunalım Dönemi: Devletçilikten 24 Ocak Kararlarına. Birlik Yayınları.
9. Debray, R., & Gossens, S. A. (1972). The Chilean Revolution: conversations with Allende. Pantheon Books.
10. Dinges, J. (2005). The Condor Years: How Pinochet and His Allies Brought Terrorism to Three Continents. The New Press.
11. Eğilmez, M. (2019). Değişim Sürecinde Türkiye, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Sosyo-Ekonomik. Remzi Kitabevi.
12. Ekinci, N. (1998). Türkiye’de 1980 Sonrası Kriz Dinamikleri ve İntibak Mekanizmaları. Toplum ve Bilim, 77, 7–26.
13. Ensalaco, M. (2010). Chile Under Pinochet: Recovering the Truth. University of Pennsylvania Press.
14. Galeano, E. (2020). Latin Amerika’nın Kesik Damarları, çev. Roza Hakmen, Atilla Tokatlı, 4.baskı. Sel Yayıncılık.
15. Gülalp, H. (1993). Kapitalizm, Sınıflar ve Devlet. Çev. Osman Akınhay, Abdullah Yılmaz. Belge Yayınları.
16. Harvey, D. (2005). A Brief History of Neoliberalism. Oxford University Press.
17. Harvey, D. (2007). Neoliberalism as Creative Destruction. The Annals of American Academy of Political and Social Science, 610, 22-44. DOI: 0.1177/0002716206296780
18. Hobsbawm, E. J. (2018). Yaşasın Devrim: Latin Amerika Üzerine Yazılar, Çev. Saliha Nilüfer. İletişim Yayıncılık.
19. Hobsbawn, E. J. (1999). Industry and Empire: From 1750 to the Present Day. Penguin.
20. Kazgan, G. (2009). Tanzimat’tan 21. Yüzyıla Türkiye Ekonomisi. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
21. Keyder, Ç. (1983). İktisadi Gelişmenin Evreleri. M. Belge içinde, Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, 1065-1073. İletişim Yayınevi.
22. Keyder, Ç. (1989). Türkiye’de Devlet ve Sınıflar. İletişim Yayıncılık.
23. Larrain, F., & Meller, P. (1991). The Socialist-Populist Chilean Experience, 1970-1973. R. Dornbusch, & S. Edwards içinde, The Macroeconomics of Populism in Latin America, 175-222. University of Chicago Press.
24. Lewis, A. (1975). The Kissinger Doctrine. New York Times, No.35.
25. Lievesley, G., & Ludlam, S. (2012). Latin Amerika’da Radikal Demokrasi Deneyimleri, Çev. Funda Çoban. Phoenix Yayınevi.
26. Livingstone, G. (2009). America’s Backyard: The United States and Latin America from the Monroe Doctrine to the War on Terror. Zed Books.
27. Mujal-Leon, E. (1989). The USSR and Latin America: A Developing Relationship. Unwin Hyman.
28. Öniş, Z. (1996). “The State and Economic Development in Contemporary Turkey: Etatism to Neoliberalism and Beyond. V. Mastny, & R. C. Nation içinde, Turkey Between East and West: New Challenges for a Rising Reginal Power, 155-178. Westview Press.
29. Öniş, Z., & Türem, U. (2001). Business, Globalization and Democracy: A Comparative Analysis of Turkish Business Associations. Turkish Studies, 2 (2), 94–120. DOI: 10.1080/714005691
30. Qureshi, L. Z. (2009). Nixon, Kissinger and Allende: U.S. Involvement in the 1973 Coup in Chile. Lexington Books.
31. Rabe, S. G. (2006). The Johnson Doctrine. Presidential Studies Quarterly, 36(1), 48–58. DOI: 10.1111/j.1741-5705.2006.00286.x
32. Rojas, J. (1985). Şili: Dün ve Bugün. R. Zarakolu içinde, Latin Amerika’da Militarizm, Devlet ve Demokrasi Dosyası, 244-265. Alan Yayıncılık.
33. Sassoon, A. S. (1991). Hegemony. T. Bottomore, L. Harris, V. Kiernan, & R. Miliband içinde, The Dictionary of Marxist Thought (Second ed.). Blackwell Publishers.
34. Silva, E. (2002). Chile. H. E. Vanden, & G. Prevost içinde, Politics of Latin America: The Power Game, 437-482. Oxford University Press.
35. Skidmore, T. E., & Smith, P. H. (2005). Modern Latin America. Oxford University Press.
36. Valenzuela, J. S. (1995). The Origins and Transformations of the Chilean Party System, Working Paper 215. Kellogg Institute .
37. Vanden, H. E., & Prevost, G. (2002). Politics of Latin America : the power game. Oxford University Press.
38. Wallerstein, I. (1974). The Rise and Future Demise of the World Capitalist System: Concepts for Comparative Analysis. Comparative Studies in Society and History, 16 (4), 387–415.
39. Wallerstein, I. (1991). Geopolitics and Geoculture ·Essays on the Changing World-System. Cambridge: Press Syndicate of the University of Cambridge.
40. Wiarda, H. J., & Kline, H. F. (2007). A Concise Introduction to Latin American Politics. Westview Press.
41. Wise, D. (1975). The Secret Committee Called ‘40’. New York Times.
42. Yetiş, M. (2014). Hegemonik Kriz Koşullarında Başkanlık Sistemi. İ. Kamalak içinde, (Yarı) Başkanlık Sistemi ve Türkiye. Kalkedeon Yayınları.
43. Yılmaz, S. (2017). ABD’nin Arka Bahçesi Latin Amerika: Askeri Müdahaleler ile Dayatılan Sömürü Düzeni. İ. Ermağan içinde, Dünya Siyasetinde Latin Amerika, 432-456. Nobel Yayıncılık.
Рецензия
Для цитирования:
, . Управление и политика. 2022;1(1):8-28. https://doi.org/10.24833/2782-7062-2022-1-1-8-28
For citation:
Ökten N., Balcı M. An Assessment of Neoliberal Coups: the 1973 Chilean Military Coup and the 1980 Turkish Military Coup. Governance and Politics. 2022;1(1):8-28. https://doi.org/10.24833/2782-7062-2022-1-1-8-28
Просмотров:
1086
Послать статью по эл. почте 